بامیه سرشار از اسید فولیك، ویتامین هایA وC است. همچنین منبع خوبی از ویتامین های گروهB ، منیزیوم ، پتاسیم و فیبر غذایی است. بامیه حاوی منبع خوب كلسیم است كه ضد پوكی استخوان و فشار خون است.



اثرات مواد مغذي موجود در باميه بر سلامتي بدن:

1) فيبر موجود در باميه به حفظ قند خون كمك مي كند؛ بدين ترتيب كه سرعت جذب قند را كاهش مي دهد، پس براي افراد مبتلا به ديابت مفيد است.

2) موسيلاژ(يك نوع فيبر) موجود در باميه به كلسترول غذا متصل شده و جذب آنرا كاهش مي دهد. همچنين باعث دفع سموم از بدن مي شود. اثر باميه دركاهش كلسترول خون، يكي از خصوصيات بسيار مفيد اين سبزي است زيرا مثل داروهاي كاهنده كلسترول اثرات جانبي ندارد.

3) بسياري از متخصصان معتقدند كه بيشتر بيماري ها از روده شروع مي شوند. فيبر موجود در باميه با جذب آب كافي، از بروز يبوست جلوگيري كرده و ابتلا به بيماري هايي چون بواسير و ديورتيكوليت* را بشدت كاهش مي دهد.

معمولاً براي افزايش حجم مدفوع و رفع يبوست،مصرف سبوس گندم توصيه مي شود كه امكان دارد ديواره روده را حساس كند. ولي موسيلاژ موجود در باميه روده را نرم كرده و خروج مدفوع را آسان مي سازد.

4) اسيد فوليك باعث كاهش هموسيستئين خون مي شود كه اين ماده رگهاي خوني را مسدود مي كند. ويتامين C نيز يكي از آنتي اكسيدان هاي مهم مي باشد. در مجموع به علت دارا بودن اين مواد مغذي و نيز فيبرهاي محلول و املاح باعث پيشگيري از بيماري هاي قلبي نيز مي شود.

5) براي حفظ اثرات مفيد باميه و آنزيمهاي هضمي آن، بايد آن را خيلي كم بپزيد يعني با حرارت كم يا با بخار ملايم پخته شود. بعضي افراد باميه را خام مصرف مي كنند. ولي اگر خواستيد آن را سرخ كنيد، از مقدار كمي روغن زيتون يا روغن گياهي براي سرخ كردن آن استفاده كنيد.



* ديورتيكوليت : التهاب ديورتيكول ها( كيسه هاي گرد فتق مانند در ديواره مخاط روده بزرگ) است كه در اثر تجمع باكتري ها و ساير محرك هاي داخل ديورتيكول ها ايجاد مي شود و باعث درد، نفخ، تهوع، يبوست، اسهال و تب مي شود.


. طبع باميه سرد و تر است.

2. جوشانده‎ي ميوه‎ي نارس باميه مقوي و نرم كننده است.

3. مدر است براي كساني كه سوزاك هستند يا هنگام ادرار احساس درد مي‎كنند باميه را آب پز نموده همراه با آب قبل از غذا ميل كنند.

4. ضماد التيام دهنده‎ي زخم است.

5. براي درمان سفليس از جوشانده ريشه باميه استفاده شود (30 گرم در يك ليتر آب هر شش ساعت يك ليوان ميل شود.)

6. براي گرفتگي صدا از شربت باميه استفاده شود. ابتدا باميه را جوشانده سپس كمي شكر داخل آن ريخته جوشانده را روزي 3 مرتبه بالاي غذا چند قاشق بخورند.

7. ميوه باميه مقوي باه است. همراه گوشت و بادمجان يا سوپ‎ خورده شود.

8. باميه زايمان‎هاي مشكل را آسان مي‎كند.

9. جوشانده باميه سنگ مثانه را دفع مي‎كند.

10. جوشانده گل باميه ضدسودا مي‎باشد. 30 گرم در 500 سي‎سي آب، سه بار در روز هربار يك استكان ميل شود.









 

 مصرف گیاه قره قاط سیاه میزان قند خون و عوارض قلبی را در مبتلایان به دیابت کاهش می دهد.
دو تن از پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، تاثیر مصرف خوراکی گیاه قره‌قاط سیاه را بر موش های دیابتی بررسی کردند.

بر پایه این بررسی که مشروح آن در فصلنامه کومش منتشر شد، مصرف خوراکی گیاه قره‌قاط سیاه به مدت 6 هفته ، میزان قند خون را به میزان درخور توجهی کاهش می دهد.

این بررسی همچنین نشان می دهد، تجویز خوراکی و دراز مدت قره قاط سیاه با تغییر تولید و آزاد‌سازی عوامل موثر بر رگ ها و با اثر مستقیم بر عضله صاف جدار رگ های خونی و کاهش پاسخ انقباضی، عوارض قلبی عروقی دیابت را کاهش می دهد.

دیابت از عوامل خطر مهم بیماری های قلبی عروقی است و یكی از عوارض مهم دیابت اختلالات رگ های خونی در قسمت های مختلف بدن است.

اسم ترکی این گیاه قره قاط می باشد .

به این گیاه قراقات و قراطاط هم گفته اند عده ای از گیاه شناسان قدیمی ایران از جمله بغدادی این گیاه را نوعی زغال آخته و عده ا ی دیگر نوعی زرشک می دانند ولی جدیداً این گیاه را در خانواده ی زغال آخته

قرار داده اند تمام خواص زرشک و زغال آخته در این گیاه جمع شده است

خواص دارویی این گیاه

چربی خون را پایین می آورد - فشار خون را کم می کند و برای معالجه مرض قند نیز توصیه شده است در زبان ترکی قرهغات به معنی چوب سیاه است . به این جهت به ریشه ی خولنجان که دارای رنگی تیره است قره غات هم می گویند. البته بین قره قاط و خولنجان هیچگونه شباهت و بستگی نیست .

ميوه

ونوشك ميوه درخت "بنه" است كه در برخي مناطق به پسته كوهي نيز معروف است.

ونوشك داراي لفافي نازك سبز رنگ و پوسته‌اي تا حدودي سفت بوده كه مغز آن قابل مصرف است و اين محصول تنها در استان ايلام و مناطق "زاگرس‌نشين" مورد مصرف شهروندان قرار مي‌گيرد.

افراد مسن ايلامي معتقدند كه مصرف اين ميوه طبيعي كه به وفور در اين فصل سال در كوهستانهاي استان يافت مي‌شود، خاصيت زيادي براي رفع بيماري معده دارد.

محصول ونوشك به خاطر اينكه راحت زير دندان قرار مي‌گيرد و علاوه بر اين داراي مزه منحصر به فردي است، بيشتر مورد توجه جوانان قرار مي‌گيرد.



خصوصيات دانه

(Ban) یا بنه(Baneh) دانه گیاهی است با مغز روغنی و خیلی خو شمزه به صورت تخمه مصرف میشود ولی پوسته سختی دارد که بلای دندان است. این دانه معمولا در پاییز سبز میشود. بنه در تانهای کهگیلویه –بویراحمد، ایلام و کردستان می روید. درخت ان معمولا به طول 3-4 متر در کوهها می روید و در پاییز به رنگ نارنجی خوش‌رنگی در می اید. صمغ مترشحه از این درخت بنام سقز یا کندور در آدامس مورد استفاده قرار می گیرد. .



گال

گال كه يك تغيير حالت شكل برگها يا سر شاخه درختان بنه مي باشد داراي مواد رزيني و تانن است كه از آن در مصارف دارويي و صنعتي استفاده مي گردد. اين گال ها را در اواخر تابستان يا اوايل پاييز قبل از شروع بارانهاي پاييزي از روي درخت جمع آوري نموده و بالافاصله آنها را خشك و آماده مصرف مي كنند.



مصطكي

شيرابه اي در بافت هاي داخلي درخت بنه وجود دارد كه در فصل گرما به صورت طبيعي از روزنه هاي پوست درخت خارج مي شود كه به آن مصطكي گويند. اين شيرابه زرد رنگ در فصل تابستان به شكل قطراتي كوچك از ساقه و شاخه هاي درخت بنه به خارج ترشح شده و پس ار ريختن به زير درخت در مجاورت هوا سفت مي شود



خواص دارويی

بنه مدر و قاعده آور است ، برای تقویت نیروی جنسی مفید است و خون بواسیر قطع شده را باز می‌کند ، معده و کلیه را گرم می‌کند ، برای درمان سرفه ، فلج و استسقاء مفید است ، خوردن آن با سرکه برای پاک کردن کبد و رفع سردرد نافع است .
 

درخت هلو از قديم الايام در چين وجود داشته و از آنجا به نقاط ديگر جهان راه يافته است . درقرون وسطي از آن بصورت يك داروي گياهي استفاده مي شده است . برگ درخت هلو را براي بيماري صرع و سنگيني گوش ، پوست درخت هلو را براي رفع بوي بد دهان و مغز هسته آنرا براي رفع سردرد و اختلالات دستگاه هضم ،‌قرس و رفع بيماريهاي ادراري بكار مي رود
درخت هلو درختي است زيبا به بلندي تقريبا 5 متر
هلو Peach
كه داراي شاخه هاي زيادي مي باشد
برگهاي آن بيضي شكل و دراز وداراي كناره هاي اره اي است . گلهاي هلو زودرس هستند و قبل از باز شدن برگها ظاهر شده و منظره زيبايي به درخت مي دهد . گلهاي هلو برنگ صورتي ، قرمز يا سفيد مي باشد . يموه هلو گرد و برنگ طلايي و سرخ كه روي آنرا كركهاي زيادي پوشانده است مي باشد . هسته هلو بسيار سخت است و دارون آن مغز هسته قرار درد كه تلخ است .

تركيبات شيميايي:
گل و مغز هسته هلو داراي اميگدالين مي باشد . برگها و شاخه هاي هلو داراي اميگدونيتريل و فلاوونول گليكوسيد است .
مغز هسته سمي است و مصرف مدام آن موجب مسموميت مي شود از اين جهت براي معالجه امراض فقط مقدر كمي هسته هلو مصرف مي شود و آنهم بايد تحت نظر پزشك باشد.
در هر صد گرم هلو مواد زير موجود است
آب 88 گرم
انرژي 35 كالري
مواد نشاسته اي 9 گرم
كلسيم 8 ميلي گرم
پتاسيم 200 ميلي گرم
فسفر 17 ميلي گرم
آهن 0/5 ميلي گرم
ويتامين آ 1400 واحد
ويتامين ب 1 0/02 ميلي گرم
ويتامين ب 2 0/05ميلي گرم
ويتامين ب 3 1 ميلي گرم
ويتامين ث 7 ميلي گرم
ضمنا هلو داراي منيزيوم و بروميوم نيز مي باشد .

 

گفته مي شود که گياه گل راعي نام انگليسي خود را از نام شواليه هاي سنت جان گرفته است که از آن در ميادين جنگ هاي صليبي براي مداواي زخم استفاده مي کردند. اين باور وجود داشت که اين گياه دافع ارواح خبيث است و به همين دليل ديوانگان را وادار به خوردن دمکرده آن مي کردند. به دليل رنگ زرد، آن را موافق مزاج صفراوي مي دانستند و براي درمان يرقان و هيستري به کار مي بردند.
اين گياه علاوه بر اين که از نظر خواص دارويي بسيار غني است، سر شاخه هاي گل دار آن نيز داراي اسانس نافذي است.

نام علمي: Hypericum perforatum
نام انگليسي: St Johns Wort
نام فارسي: علف چاي، گل راعي، هوفاريقون، گل شهناز

ريخت شناسي گياه:
گياهي است پايا، فاقدکرک، پايه چوبي، با ساقه ايستاده، در پايين چوبي، ارتفاع گياه بسته به شرايط محيطي تعيين مي شود. برگهاي تخم مرغي، دراز، پهن، در سطح زيرين کم رنگ، شامل نقاط شفاف سوراخ مانند با حاشيه اي سياه و به تعداد فراوان که در واقع کيسه هاي ترشحي مملو از اسانس هستند.
گل ها به رنگ زرد درخشان ،نسبتاً بزرگ و مجتمع در گل آذين وسيع پانيکولي، داراي پنج گلبرگ مي باشد.در گلبرگها نقاط ريز يا خطوط تيره که عبارتند از غده هاي ترشحي محتوي شيره قرمز مايل به قهوه اي ديده مي شود.
ميوه به صورت کپسول به ابعاد1-./5 ميلي متر و ريشه به طول 70سانتي متر مي باشد.(1)

محل رويش:
اين گياه در نقاط خشک، مرغزارها و مراتع آفتاب گير مي رويد. در بريتانيا به وفور به خصوص بر روي خاک هاي آهکي مي رويد.
گل راعي اگر چه در زمين هاي بلير و حاشيه جاده ها مي رويد ولي علف هرز اختصاصي مزارع چايي است.
ايران: اين گياه در نواحي مختلف البرز، کرج، راه چالوس، شمال ايران، گيلان، لاهيجان، طالش، خراسان، مغرب ايران، بروجرد، کوه الوند و نهاوند مي رويد.(2)

زمان گلدهي:
اواخر ارديبهشت تا اواخر مهرماه
زمان برداشت سر شاخه ها: خرداد تا تير ماه

قسمت مورد استفاده:
سرشاخه هاي گلدار تازه يا خشک شده گياه
سرشاخه ها را بايد در زمان گلدهي از گياه چيد. در اين هنگام طعم آن تلخ ،کمي قابض و به طورملايم شور است.
اگر در بين انگشتان فشرده و له شود ،بوي معطر و رزيني ازآن استشمام مي شود. براي منظورهاي درماني گل را بايد زماني از گياه جداکرد که در حال طراوت يعني قبل از پلاسيده شدن باشند.(1)

ترکيب هاي شيميايي :
داراي اسانس روغني فرار و در حدود 7./-.5./ درصد از يک نوع گلوکوزيد بنام هايپرين و يک ماده قرمز بنام هايپرسين بخصوص در بذرآن مشخص شده بعلاوه مقدار قابل ملاحظه اي از يک نوع تانن شبيه به تانن چاي در برگهاي آن وجود دارد در برگها در حدود 2./ روتين وجود دارد . در گلها 95 /.روتين و1./ کوئرستين وجود دارد مقدار تانن در ساقه هاي جوان گياه 8/3 درصد، دربرگها4/12درصد و درگلها 16/ درصد ميباشد اثر
فيزيولوژيکي گياه مربوط به وجود اسانس هايپرسين، کولين، تانن و نيکوتينيک اسيد مي باشد.(10)
گونه هاي ديگر اين تيره : 1.Hypericum androsaemum
داراي اثر درماني مسهل است و در بيماري هاي کليه و مثانه استفاده مي شود. 2.Hypericum lanceolatum
به عنوان يک گياه دارويي التيام دهنده با اثر مقوي استفاده مي شود. از پوست ساقه اين گياه نوعي گم رزين به رنگ زرد مايل به سبز به دست مي آيد. اين ماده با نام Baumeda fleursjaunes و با بويي نا مطبوع مي باشد.
3.Vismia guianensis
درخت خون که از آن نوعي شيره رزيني به دست مي آيد که اثر مسهل است.


4.Vismia acuminate
در آمريکاي جنوبي مي رويد .

5.Harongama dagascariensis
نوعي ماده رزيني از آن به دست مي آيد که از آن در نواحي محل رويش جهت درمان عفونت هاي زايماني استفاده مي شود.


رقم توپاز يکي از معروفترين ارقام گل راعي در اروپا است که جهت توليد دارو در مقياس صنعتي از آن استفاده مي شود.در ايران نيز شرکت دارويي زردبند با تهيه بذر رقم توپاز و مطالعات متعددي که بر روي سازگاري و همچنين اثر شرايط اقليمي کشورمان بر روي آن انجام داده و به اين نتيجه رسيده که رقم توپاز را مي توان در مقياس وسيع جهت توليد دارو مورد استفاده قرار داد. (13)

گل راعي به عنوان داروي ضد افسردگي:
مشکلات و مسائل دنياي ماشيني باعث شده که روز به روز افسردگي در ميان افراد بيشتر شود. متاسفانه
اين پديده به صورت خفيف، متوسط و يا شديد در افراد مسن و ميان سال و در بسياري از جوانان نيز ديده مي شود. افسردگي مي تواند بسياري از عوامل زندگي از جمله فعاليت هاي روزانه، خوراک، لذت هاي زندگي تفکرات خوب ،تحرک، سلامت جسم وروان، تحصيلات و ... را تحت تاثير قرار دهد و در نتيجه فرد افسرده نمي تواند به خوبي از زندگي خود بهره مند شود، به طوري که افسردگي مي تواند از طريق اختلالات هورموني باعث يائسگي زودرس، مشکلات قاعدگي، چاقي، لاغري، مشکلات پوست، ريزش مو و ... شود.
خوشبختانه افسردگي قابل درمان بوده و شخص مي تواند با درمان هاي دارويي و غير دارويي درمان شده و به صورت فردي طبيعي، فعال وخوش بخت درآيد.
براي درمان انواع افسردگي ،ساليان درازي است که از انواع دارو هاي ضد افسردگي شيميايي استفاده مي شود ولي چون درمان افسردگي گاهي چندين ماه و يا چندين سال طول مي کشد، بنابراين مصرف کنندگان اين داروها هميشه از عوارض آن ناراضي و نگران هستند؛ به همين دليل در دو سه دهه گذشته تحقيقات وسيعي بر روي گياهان دارويي ضد افسردگي، آرام بخش و ضد درد صورت گرفته و تعدادي داروي موثر و داراي حد اقل اثرات جانبي به بازار هاي جهاني عرضه شده است که مي تواند در بسياري از موارد، جايگزين دارو هاي شيميايي ضد افسردگي شود.(12)

در حال حاضر يکي از بهترين دارو هاي گياهي ضد افسردگي که داراي خاصيت دارويي و خواص ارزنده ديگري نيز مي باشد در مرحله اول و طبق تجربه شربت سودا (عصاره مویز) میباشد که با مراجعه به لینک ذیل میتوانید از خواص آن با اطلاع شوید :

شربت سودا؛ عصاره مویز جهت درمان مشکلات روحی، افسردگی و آلزایمر

در مرحله دوم دارويي است که از عصاره گياه گل راعي به دست مي آيد.
قدمت مصرف اين گياه، بيش از دو هزار سال پيش است و نزد بيشتر اقوام و ملل جهان به عنوان بهترين داروي بيماري هاي عصبي مورد استفاده بوده تا اينکه در حدود يک قرن پيش، براي اولين بار در آلمان از آن فراورده صنعتي تهيه شده و سپس در حدود سه دهه قبل از بيشتر کشورهاي اروپايي و امريکا محصولات زيادي از آن به بازار آمد. در حال حاضر بيش از50 کار خانه دارو سازي جهان از گياه علف چاي، دارو هاي مختلف افسردگي تهيه مي کنند.
در ايران نيز براي اولين بار در سال 1378 از عصاره اين گياه دارويي به شکل قطره و با نام هايپيران، منطبق با استاندارد جهاني و با کيفيتي برابر با انواع خارجي تهيه و به عنوان داروي رسمي ايران شناخته شد.
با توجه به اين که به طور اساسي و به علت شرايط آب و هوايي، گياهان دارويي ايران داراي مرغوبيت خاصي مي باشند، لذا گل راعي ايران داراي بهترين کيفيت بوده و داروي ساخته شده از آن نيز از کيفيت و استاندارد بالايي بر خوردار است. (12)




مکانيسم اثر اين گياه در درمان افسردگي:
وجود آنزيم مونو آمينو اکسيداز سبب تجزيه هورمونهاي آدرنالين و نور آدر نالين در محل سيناپيس هاي عصبي مي شود.تجزيه هورمون هاي مذکورسبب ايجاد افسردگي(Depression) در افراد مي شود.هيپرسين سبب مهار اين آنزيم مي شود وبه اين وسيله افسردگي را درمان مي کند.
در اکثر مراجع علمي معتبر نظير Basic and clinical, Martindale, PDR, وکميسيونE اثر ضد افسردگي اين گياه مورد تائيد قرار گرفته است.(13)
تحقيقات نشان مي دهد که ماده شيميايي هايپرسين موجود در گل راعي ممکن است در ابعاد فعاليت مادهاي به نام MAO (Monoamine Oxidase) دخالت کرده و آن را به مهار کننده هاي MAO تبديل کند.
مهار کننده هاي MAO گروه مهمي از داروهاي ضد افسردگي مي باشند .در يک پژوهش کوچک در آلمان که پانزده نفر زن به منظور درمان افسردگي تحت معالجه قرار گر فته اند، پس از اين که به آن ها گل راعي داده شد به طور محسوس بهبود يافتند، اشتهاي آن ها زياد شد، به زندگي بسيار علاقه مند شدند، اعتماد به نفس خود را باز يافتند و خواب آن ها خوب شد.
اما بايد توجه داشت که اين گياه درمان فوري براي افسردگي نيست و شايد 2-3 ماه طول بکشد.(6)

گل راعي براي درمان ايدز:
از اوايل دهه 90 آزمايشات باليني در خصوص تاثير هيپرسين در درمان بيماري هاي ايجاد شده توسط ويروس ها
صورت پذيرفت و در نتيجه از اين گياه به عنوان يک کانديداي مناسب براي کنترل بيماري ايدز ياد شده است.
آزمايشات در اين زمينه نشان مي دهد که گياه با سميت کم ،آثار قابل ملاحظه اي بر ضد ويروس هاي مشابه HIV دارد. دراين آزمايش ابتدا موش هاي آزمايشگاهي با ويروس هايي که ايجاد بيماري لوکيما مي کنند تزريق شده و سپس يک تزريق از عصاره گل راعي انجام شد و اين تزريق صد در صد از بروز بيماري در موش جلو گيري کرد.
همچنين در آزمايش هايي که عصاره از راه دهان به موش داده شد نيز همين آثار جالب ديده شد.
پژوهش ها نشان مي دهد که عصاره گياه از سد خوني مغز عبور مي کند که اين خاصيت براي درمان ايدز بسيار مهم است. زيرا ويروس ايدز اغلب به مغز حمله مي کند.
اين روش بر روي انسان هاي مبتلا به ايدز نيز استفاده شده است و نتايج اوليه پژوهش ها که در نشريه اخبار درمان ايدز منتشر شده نشان مي دهد که تا به حال آثار مثبتي بر ضد ويروس ايدز ديده شده و بيماران بهبودي محسوسي يافته اند؛ به اين معني که فعاليت سيستم دفاعي آن ها افزايش يافته، وزن آن ها زياد شده و انرژي بيشتري يافته اند.(6)

بررسي تاثير گل راعي در درمان سندرم پيش از قاعدگي:
در تحقيقي که بر روي 70 نفر از دانشجويان دانشگاه تهران که مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي بودند انجام شد،شرکت کنندگان براي دو سيکل متوالي فرم ثبت وضعيت روزانه را تکميل کردند و پس از تائيد سلامت جسمي و رواني به طور تصادفي به دو گروه 35 نفري تقسيم شدند و به مدت دو سيکل متوالي با 30 قطره هايپيران دو بار در روز حداقل هفت روز قبل از قاعدگي تحت درمان قرار گرفتند.
ميزان کاهش شدت علايم سندرم پيش از قاعدگي بعد از مصرف هايپيران 45/46 درصد بود. (17)

بهداشت پوست:
اثر قابض و ضد عفوني کننده گياه موجب گرديده که از آن در درمان عوارض پوست هاي چرب استفاده شود.
معمولاًپوست صورت اگر چرب باشد، پس از پاک کردن از مواد آرايشي بقاياي آن در منافذ پوست که حالت باز شده دارند، باقي مي ماند وآن ها را مسدود مي کند. براي نظافت کامل اين گونه پوست ها، جوشانده 50 گرم
سر شاخه ها ي گياه رادر يک ليتر آب تهيه کرده و بر روي پوست صورت اثر مي دهند و آن را پاک مي کنند.
جوشانده مذکور از پيدايش چين در پوست صورت جلوگيري مي نمايد و باعث طراوت آن مي شود.
 

ریحان گیاه بوته ای یک ساله ای است که معمولاً طول آن بین 20 تا 45 سانتیمتر است و دارای عطر و بوی مطلوبی است. رنگ ساقه ی بوته ی ریحان سبز تند است و دارای برگ های منظم و بیضی شکل است . گل های ریحان به رنگ سفید یا صورتی در ماه های مرداد یا شهریور به شکل خوشه در انتهای ساقه ی ریحان ظاهر می شوند و پس از چندی از همین گل ها تخم ریحان حاصل می گردد. دو نوع ریحان وجود که یک نوع آن برگ های سبز و نازکی دارد و نوع دیگر برگ های بنفش رنگ دارد. گیاه ریحان بومی هند است. این گیاه هیچ گونه ترشح زیان آوری ندارد و تمام بخش های آن مثل برگ ، گل و حتی ساقه آن بسیار معطر و خوشبو است. از این رو در تمام دنیا به عنوان یک طعم دهنده و عطر دهنده به غذا مورد استفاده قرار می گیرد.

در مصر ، زنان گل های ریحان را در استراحتگاه افراد مورد علاقه شان می ریزند ولی در مالزی ریحان را در محل دفن مرده ها می کارند . در مولداوی رسمی وجود دارد که هنوز هم پا برجاست و آن این است که یک مرد زن مورد علاقه اش را با قبول دسته ای ریحان از او انتخاب می کند.

پزشکان قدیم به سختی اثر درمانی ریحان را قبول می کردند و بیشتر آنها عقیده داشتند که ریحان گیاهی سمی و خطرناک است.

در ایران نیز افسانه ای در مورد ریحان وجود دارد، بدین شرح که :

« گویند اسپرغم پیش از انوشیروان نبود. روزی انوشیروان بارعام داده، و به دیوان قضاوت نشسته بود. ناگاه ماری بزرگ از زیر تخت درآمد. حاضران را از دیدن او ترس به هم رسید. قصد او کردند، شاه فرمود بگذارید شاید شکایتی داشته باشد. به دنبال او برفتند تا به کنار چاهی رسیدند. مار بر کنار چاه حلقه زد، آنگاه به درون رفت و برآمد، چون در آن چاه نگاه کردند، ماری دیدند مرده افتاده و عقربی نیش بر او بند کرده، نیزه ای از بالای چاه بر پشت عقرب فرو برودند و همچنان به نزدیک شاه آوردند و شاهنشاه را از حال مار و نیش عقرب آگاه ساختند. چون یک سال بگذشت، هم در آن روز شاه نشسته بود و به شکایات مردم رسیدگی می کرد. همان مار به نزدیک سریر آمد و از دهن خود قدری تخم سیاه بریخت و برفت. شاه فرمود آن تخم را کاشتند. از آن تخم اسپرغم بر آمد و انوشیروان که پیوسته زکام داشت از بوییدن و خوردن آن زکامش برطرف شد. شکی نیست که این داستان به این شکل صحت ندارد ولی بعید نیست که بذر را یکی از شاکیان که به حق خود رسیده بود، به عنوان هدیه آورده باشد.»



فواید و خواص درمانی ریحان:

ریحان گیاهی معطر و بادشکن است. اگر چه بیشتر به عنوان سبزی خوردن یا طعم دهنده به غذا، مورد استفاده قرار می گیرد ولی خواص درمانی خاصی هم دارد که از آن جمله :

1) ریحان آرامش دهنده ی اعصاب است و برای درمان سردردهای عصبی بسیار مؤثر است. اگر 20 تا 50 گرم ساقه ی ریحان که دارای برگ و گل است را در یک لیتر آب جوش بریزید و 12 دقیقه دم کنید . سپس آن را صاف و شیرین نمایید و پس از هر غذا 1 فنجان بنوشید که غم و اندوه و افسردگی را برطرف می کند.

2) ریحان گیاهی نشاط آور است. دم کرده ی 50 گرم ریحان که شیرین شده باشد پس از هر غذا برای معالجه ی سردردهای یک طرفه (
میگرن ) و سردردهای عصبی مفید است . حتی استنشاق بوی ریحان له کرده سردردهای ناشی از سفر را برطرف می کند.

3) دم کرده ی 50 گرم ریحان که با
عسل شیرین شده باشد برای برطرف کردن گلودرد و آنژین مؤثر است. برای درمان آسم نیز می توان جوشانده ی غلیظی از ریحان تهیه کرد و روزی چند مرتبه دهان را با آن شستشو داد. جوشانده ی سرد آن نیز تب بر است. پس در بیماری های تورمی گلو و سرما خوردگی حتماً از ریحان استفاده کنید.

4) دانه ی ریحان نیز به علت داشتن لعاب فراوان نرم کننده است و در رفع ورم
کلیه و ترشحات زنانگی مفید است.

5) ریحان ضد دل پیچه است ، پس چه خوب است افرادی که دستگاه گوارش حساس دارند و سریع نفخ می کنند با غذا ریحان مصرف کنند.

6) ریحان در درمان اسهال هم مؤثر است . خوردن تخم بو داده ی ریحان برای درمان اسهال اثر شفا بخش دارد.

7) جوشانده ی ریحان گرفتگی دستگاه گوارش را رفع می کند و ضد تهوع و استفراغ است.



8) اسانس ریحان که بازیلیک نام دارد ، بسیار معطر و ضدعفونی کننده ی دستگاه گوارش است و بوی
سیر و پیاز را از دهان می برد. به همین دلیل یک پای ثابت نان و کباب، ریحان تازه است.

9) ریحان میکروب اسهال و
وبا را می کشد و بوی آن پشه و مگس را فراری می دهد . ریحان را در باغچه ی منزل خود بکارید تا به این ترتیب با حشرات مزاحم مبارزه کنید.

10) به نظر می رسد که دانه ی ریحان برای رفع اثر زهر مارگزیدگی ، هم بصورت خوراکی و هم اگر به روی محل زخم گذاشته شود، مؤثر است. عقیده ای هم وجود دارد که ریحان می تواند
زگیل را درمان کند.


نظر بزرگان در مورد ریحان

در حدیث است که امام صادق ( ع ) فرمود: ریحان سبزی پیامبران است و بدانید که هشت خاصیت در آن وجود دارد:

1- غذا را گوارا می کند.

2- منفذها را باز می کند.

3 و 4- دهان و باد گلو را
خوشبو می سازد.

5-
اشتها را به غذا افزایش می دهد.

6- مرض را از بین می برد.

7- شخص را از بیماری
جذام ایمن می گرداند.

8- وقتی ریحان در شکم آدمی قرار گیرد، همه ی امراض را ریشه کن می سازد.

در حدیث دیگر، امام کاظم ( ع ) فرمود : ریحان مرض
سل را از بین می برد.

 غوره میوه نارس انگور است که دارای طعم ترشی می باشد . غوره دارای اسیدهای آلی مانند اسید مالیک ، اسید فرمیک ، اسید سوکسینیک ، اسید اگزالیک ، اسید گلوکولیک و قند می باشد .


غوره برای افراد مبتلا به چربی خون بسیار مفید بوده و ضد عفونی کننده بدن نیز هست . همچنین اگر با سالاد میل شود ، برای لاغر کردن سودمند است .

هرگز غوره را با معده خالی نخورید ، چون روی معده اثر سوء می گذارد. همچنین خانم های باردار از خوردن زیاد غوره خودداری کنند ،‌ چون غوره ادرارآور است و ممکن است موجب سقط جنین شود .
خواص درمانی غوره :

غوره از نظر طب قدیم ایران سرد و قابض است .

1- در درمان ورم مخاط دهان و نرمی لثه ها موثر است .

2- آب غوره برای درمان چاقی مفرط مفید است .

3- بیماری اسکوربوت که به دلیل کمبود ویتامین C در بدن به وجود می آید ، با آب غوره درمان می شود .

4- آب غوره چون دارای تارتارات پتاسیم است، برای درمان سیاتیک و رماتیسم حاد بسیار مفید است .

5- در دفع زردی موثر است .

6- خوردن آب غوره بلوغ دختران را جلو می اندازد و قاعده را باز می کند .

7- حرارت و صفرای بدن را دفع می کند و روده ها را ضد عفونی می کند .

8- آبغوره تقویت کننده کبد است .

9- برای برطرف کردن ورم گلو ، آب غوره قرقره کنید .

10- برای دفع کرم روده و تقویت معده باید مدت پنج روز آش آبغوره همراه با زیره سیاه مصرف کنید. البته در این مدت باید از خوردن غذاهای سنگین اجتناب نمائید .

11- آب غوره درمان کننده پا درد و کمردرد می باشد . برای معالجه میتوان به مدت ده روز آش آبغوره مصرف نمود . البته از خوردن غذاهای سنگین در این مدت اجتناب کرد .

12- ترشی غوره نیز برای معالجه رماتیسم و سیاتیک مفید است .
تهیه چاشنی هایی با غوره
گرد غوره

برای تهیه گرد غوره، غوره ها را پاک کرده، دم آن ها را می گیریم و می شوییم. بعد روی پارچه ای تمیز پهن می کنیم و در محلی آفتاب گیر قرار می دهیم تا خشک شوند . سپس آن ها را آسیاب می کنیم تا به طور کامل نرم شوند. گرد غوره ی آماده شده را درون یک ظرف درب دار ریخته و در محلی خشک نگهداری می کنیم. برای افزایش زمان ماندگاری می توان کمی نمک به آن اضافه کرد.

نکته ی بسیار مهم در مورد گرد غوره این است که برای تهیه ی آن باید از غوره ی عسگری استفاده کرد.
آب غوره

غوره ها را پاک کرده، دم آن ها را می گیریم و می شوییم. سپس آنها را درون آبمیوه گیری می ریزیم و آب آنها را می گیریم. در روش دیگر می توان غوره ها را درون مخلوط کن ریخته و پس از آن غوره های له شده را که دارای پوست و هسته هستند، درون یک تنظیف و یا صافی ریخته و به طور کامل صاف کرد. برای تهیه ی آب غوره ، نوع غوره ی مورد استفاده زیاد مهم نیست، ولی اگر از نوع عسگری استفاده شود، بهتر است. توجه به این نکته لازم است که بعضی از انواع غوره ها ترش تر از برخی دیگر هستند. در صورتی که میزان ترشی آب غوره ی به دست آمده به اندازه ی دلخواه نباشد ، می توان آن را به مدت چند دقیقه جوشانید تا کمی غلیظ تر و ترش تر شود. در ضمن با این عمل مدت نگهداری آبغوره هم بیشتر خواهد شد.

آب غوره را در بطری مورد نظر می ریزیم و درب آن را به طور کامل می بندیم تا هوا به داخل آن نفوذ نکند. در صورتی که بخواهیم آن را برای مدت طولانی نگهداری کنیم ، از ترکیب آب و آرد، خمیری تهیه کنید و دور درب را با خمیر می پوشانیم. همچنین می توانیم با نوار چسب های بسیار محکم درب بطری را به طور کامل پلمپ کنیم.
رب غوره

غوره را شسته و روی آن نمک می ریزیم ( به اندازه ی دلخواه ) و روی حرارت ملایم قرار می دهیم. پس از آن درب ظرف را می گذاریم تا غوره ها به طور کامل بپزند و نرم شوند. سپس آن ها را از صافی رد می کنیم. در صورتی که رقیق بود ، کمی دیگر آن را می جوشانیم تا غلظت آن به اندازه ی رب گوجه شود. سپس در یک ظرف در بسته در یخچال نگهداری می کنیم. نکته ی مهم آن است که در مرحله ای که می خواهیم، رب کمی غلیظ تر شود، باید شعله ی زیر آن بسیار ملایم باشد، چون در این مرحله رب غوره سریع می سوزد. به عبارتی دیگر برای تهیه ی یک رب خوب باید زمانی طولانی صرف کرد.

در ضمن اگر رب را در ظرف لعابی تهیه کنید، رنگ و کیفیت بهتری خواهد داشت. در صورتی که از ظرف فلزی استفاده می کنید، باید دقت کنید که کوچک ترین خراش یا زدگی در ظرف وجود نداشته باشد، چون در حین تهیه ی رب، از فلز ظرف کنده شده و وارد رب می شود که برای سلامتی بسیار مضر است.
ترشی غوره

برای تهیه ی ترشی غوره که نام دیگر آن "غوره غوره" است، بهتر است غوره را درون محلولی از کات کبود و نمک قرار دهیم. این عمل به تثبیت رنگ سبز آن کمک می کند؛ در غیر این صورت بعد از مدتی رنگ غوره ها تغییر پیدا می کند. روش کار به این ترتیب است که یک دوم قاشق چای خوری کات کبود و 3 قاشق نمک را درون حدود یک لیتر آب، به طور کامل حل می کنیم و غوره ها را به مدت 24 ساعت درون این محلول قرار می دهیم. سپس آن ها را درون یک صافی ریخته و چندین بار با آب سرد می شوییم. غوره ها را روی پارچه ای پهن می کنیم تا آب اضافی آن گرفته شود. درون ظرف مورد نظر که باید دهانه ی آن کوچک باشد، غوره ها را ریخته و یک لیتر آب غوره و 3-2 قاشق نمک را با هم مخلوط می کنیم و روی غوره ها می ریزیم تا به طور کامل روی آن را بپوشاند. برای ماندگاری بیشتر، مقداری هم سیر چرخ می کنیم و به اندازه ی 2-1 سانتیمتر یا یک بند انگشت روی غوره ها ریخته و درب ظرف را به طور کامل می بندیم و در جای خنک نگهداری می کنیم.